بررسی اثرات عصاره ی هیدرو الکلی دانه ی گیاه زنیان بر درمان زخم معده ناشی از ایبوبروفن در موش صحرایی

زمینه و هدف: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در جوامع امروزی مصرف بسیار بالائی دارند و یکی از عوارض مصرف آن ها ایجاد زخم معده می باشد. در این مطالعه سعی شده است تا اثر عصاره دانه گیاه زنیان در درمان زخم معده ایجاد شده توسط ایبوبروفن در مدل حیوانی مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق: این تحقیق بر روی ۳۰ سر موش صحرایی ماده ی بالغ انجام شده است. برای ایجاد زخم معده از ایبوبروفن به صورت دهانی استفاده شد. حیوانات به صورت تصادفی به ۵ گروه تقسیم شدند. پس از ایجاد زخم، حیوانات تحت درمان با امپرازول و یا عصاره هیدرو الکلی دانه گیاه زنیان با دوز های ۱۲۵، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم، دو نوبت در روز و به مدت دو هفته قرار گرفتند. در پایان مطالعه حیوانات از نظر تعداد و وسعت زخم معده مورد بررسی قرار گرفتند. مقدار آنزیم های کبدی ast((aspartate transferase وalkaline transferase) alt ) نیز در سرم حیوانات اندازه گیری شد. یافته ها: عصاره دانه گیاه زنیان به صورت وابسته به دوز موجب بهبودی زخم معده در حیوانات شد که این اثر درمانی در مقایسه با امپرازول در دوز های ۱۲۵ و ۲۵۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم معنی دار بود (۵/۰p<). میانگین تعداد و مساحت زخمه ای معده نیز در گروه های دریافت کننده عصاره به طور معنی داری کمتر از گروه دریافت کننده امپرازول بود. مقدار آنزیم های کبدی نیز در گروه دریافت کننده عصاره با دوز ۵۰۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم به صورت معنی داری افزایش یافته بود. بحث و نتیجه گیری: مصرف عصاره دانه گیاه زنیان در درمان زخم معده بسیار موثر است و اثر درمانی آن با داروی شناخته شده امپرازول نیز قابل مقایسه است. بنابراین، شناخت وسعت و مکانیسم این اثر نیازمند کارهای بعدی می باشد.